దంతై ర్హీనః శిలాభక్షీ
నిర్జీవో బహుభాషకః |
గుణస్యూతి సమృద్ధో೭పి
పరపాదేన గచ్ఛతి ||
(శ్రీ శ్రీభాష్యం విజయసారథి గారి ‘ప్రహేళికలు’ గ్రంథం నుండి)
నా అనువాదం ...ఆ. వె.
దంతహీన మయ్యుఁ దాఁ దిను రాళ్ళను,
ప్రాణరహిత మైన వదరుబోతు,
గుణసమృద్ధ మయ్యుఁ గొల్చు నన్యుల పాద
ములను బట్టి; దానిఁ దెలుపఁగలరె?
కవిమిత్రులారా,
అదేమిటో తెల్పండి. సమాధానాన్ని మెయిల్ చేయండి.
shankarkandi@gmail.com
మిస్సన్న గారూ,
రిప్లయితొలగించండిపద్యరూపంలో మీ సమాధానం చక్కగా ఉంది. అభినందనలు.
*
గోలి హనుమచ్ఛాస్త్రి గారూ,
ఛందోబద్ధంగా బల్లగుద్ది చెపితే కాదంటామా? చక్కని సమాధానం. అభినందనలు.
గురువుగారి ధన్యవాదాలు.
రిప్లయితొలగించండిమాస్టరు గారూ ! ధన్యవాదములు.
రిప్లయితొలగించండిమిత్రులు మన్నించాలి.
రిప్లయితొలగించండిసమాధానాలు పోస్ట్ చేయడం మరిచిపోయాను.
ఇవిగో ... మిత్రుల సమాధానాలు ...
మిస్సన్న గారి సమాధానం ...
రిప్లయితొలగించండిపళ్ళు లేవు కఱచి పట్టు నైనను కాళ్ళఁ!
ప్రాణ మదియు లేదు పట్టి చూడ!
గుణము దొడ్డ దగును! గొప్పగా మన పాద-
సేవ జేయు చెప్పఁ! చెప్పు ! జోడు!
గోలి హనుమచ్ఛాస్త్రి గారి సమాధానం ...
రిప్లయితొలగించండికిర్రు కిర్ర్రు మనే చెప్పులు.
చెప్ప, లోన రాళ్ళు చెప్పకనే దూరు
సద్దు సేయ కుండ సాగ వెపుడు
ఎన్ని గుణము లున్న నెన్ను పాదములను
పాద రక్ష లవియె, కాదె ? చెపుమ !