రచన - పోచిరాజు సుబ్బారావు
కన్నకొడుకగు కిరణును గలుపుకొనుచు
విజయ, జామాత లిరువురు వెంట రాగ
కాశి కేగితి విశ్వేశు గనుట కొఱకు
హాయి గొలిపెను యాత్ర మా కందఱకును.
కాశికాపురమున గనువిందు గావించె
కనకమయపు దేహకాంతి తోడ
నన్నపూర్ణ తల్లి, యభయ మీయంగను
భక్తకోటి కెల్ల రక్తి నుండె.
చూసితి దుర్గా మాతను
జూసితి మఱి యాంజనేయు జూసితి గపులన్
జూసితి వీణాధారిని
జూసితి నే గవల మాత జూడ్కుల కింపౌ.
విశ్వనాధుని జూడంగ వేల కొలది
భక్త జనములు వత్తురు ప్రతిదినమ్ము
వారి నందర బ్రోవను వాసముండె
కాశి యందున తిరముగ గాలు డచట.
ఘాటు లరువది నాలుగు గలవు కాశి
నందులో మణికర్ణిక యధికతరము
తాన మాడిన దొలగును దప్పు లన్ని
కల్ల కాదిది నిజమునే బల్కుచుంటి.
కాలభైరవ దర్శన కాంక్షతోడ
పరుగు పరుగున బోవంగ ప్రభువు దరికి
సరిగ జూడంగ జాలము జనము మధ్య
ప్రణతు లిడుదును నా కాలభైరవునకు.
చింతించ దగిన విషయ
మ్మంతయు నిక చెత్త యుండె నా పుర మందున్
గుంతల మాదిరె వీధులు
నంతయు నా శివుని లీల లాహా యరయన్.
చీరల విషయము జూసిన
భారమ్మే లేక యుండి బహు తేలికగా
నీరము తడిసిన చెడక బె
నారసులో పట్టు చీర నాణ్యతతోడన్.
శివుని యాజ్ఞయే లేనిచో చీమయైన
కుట్ట దందురు పండితు లట్టు లయ్యె
నాజ్ఞ గలుగగ భర్గుని యాత్మనుండి
వెడల గలిగితి మయ్య యా విభుని దరికి.
పండ్లలో గన యాపిలు పండు మఱియు
నాకు కూరల యందున నలరు నట్టి
పాల కూరను వదిలితి బ్రమద మలర
దుంప లందున చిలగడ దుంప కూడ.
కాశి యందున విడిచితి గంగలోన.
