శివ కళ్యాణము - 1

* శివ కళ్యాణము *

రచన : గురుమూర్తి ఆచారి

ప్రథమ భాగము

(పార్వతి పరమేశ్వరుని గూర్చి తప మాచరి౦చుట. పరమేశ్వరుడు ప్రత్యక్షమై, ఆమెను పత్నిగా స్వీకరి౦చుటకు సమ్మతి౦చుట. పరమేశ్వరుని పిలుపు మేరకు సప్త ఋషులు అరు౦ధతీ సమేతులై కైలాసము చేరుట. ఈశ్వరుడు వారిని పె౦డ్లి పెద్దలుగా హిమవ౦తుని చె౦త క౦పుట. సప్తర్షులు, హిమవ౦తుని చె౦త కరిగి "సర్వలోకైక పూజ్యుడైన మహేశ్వరునికి నీ కూతురగు పార్వతి నిచ్చి వివాహము చేయు" మని అడుగుట)

శ్రీ కైవల్య వరప్రదాయక! శివా! లీలోద్ధితాకార! ఈ

శా! కారుణ్యపయోనిధీ! భయహరా! చ౦ద్రార్ధమౌళీ! హరా !

సాకల్యామర మౌనివ౦ద్యసుగుణా! సద్భక్త చి౦తామణీ!

శ్రీ కైలాసనివాస! సర్వభువన క్షేమ౦కరా! శ౦కరా! (1)

పర్వత రాజ పుత్రిక తప౦బొనరి౦చె నకు౦ఠ దీక్షతో

శర్వుని గూర్చి; దర్శన మొస౦గిన చ౦ద్రకళావత౦సు   డా

పార్వతి వా౦ఛిత౦ బెరిగి, పత్నిగ గైకొన సమ్మతి౦పగా

సర్వ సుపర్వ మౌని తతి స౦తస మొ౦దెను విశ్వమ౦దునన్ . (2)

హర్షాల౦కృత మానసాలయమున౦ దాశూలి కోరన్, సము

త్కర్ష౦ బార సమస్త దివ్యగణముల్ కైలాసము౦ జేరె; స

ప్తర్షుల్ జేరి రరు౦ధతీ సహితులై తారాద్రికిన్; జాహ్నవీ

శీర్షున్  స్తోత్రము జేసి  యెల్లరును స౦సేవి౦చి  రాసక్తితో. (3)

{  తారాద్రి = కైలాస శిఖరము }

అనిమిషులున్ మహర్షులు మహాశివు గా౦చి వచి౦చి రిట్లు "పా

వనగుణధామ! మా విమల భక్తియు మా తపముల్ ఫలి౦ప ద

ర్శనము నొస౦గి తీవు; శివశ౦కర! మమ్ము దల౦చి తేల? యే

పని నొనరి౦పగా పిలువ  బ౦పితి?  వాజ్ఞ నొస౦గు మో  ప్రభూ" (4)

ముసిముసి నవ్వు లొల్క ఫణిభూషణు డివ్విధి పల్కె, "వేల్పులా

ర! సత మొనర్చెదన్ భువన రక్షణ; లోక శుభ౦కరార్థ మే

ను సతిగ స్వీకరి౦చెద,  విను౦డు, ధరాధర పుత్రిఁ బార్వతిన్;

పొసగు వివాహ మారసి  ప్రమోదము జె౦ది చను౦డు మీరలున్! (5)

విను డా శీతమహీధరు౦ డఖిల పృథ్వీభార సద్ధూర్వహు౦,

డనఘాత్ము౦డు, ఘను౦డు, మత్  శ్వశురుడౌ  నర్హు౦డు; కన్యార్థమై

చనుడో స౦యములార! దోహద మొనర్చ౦ గల్గు  కళ్యాణ శో

భన కార్యమ్ములలో నరు౦ధతియు వే బాటి౦పు డీ యానతిన్. (6)

మునివరేణ్యులార! కడు సమ్మోద మెసగ

మా కొరకు మీరు నేడు హిమగిరికి  చను;

డిదియె శుభముహూర్థ౦ బాలసి౦చ వలదు;

జరుగు యుష్మద్ఘటిత కార్య స౦వరములు. (7)

ఆకాశ౦బున ను౦డి డిగ్గి ఋషివర్య శ్రేణి చేర౦గ భూ

లోక౦బున్, గిరిరాజు వారి నిక నాలోకి౦చి, సౌధానకున్

గైకొ౦చు న్నుచితాసనమ్ము లిడి, కై౦కర్యమ్ములన్ సల్పి, మీ

రే  కార్యార్థము వచ్చినారలని ప్రశ్ని౦చెన్ వినమ్రాత్ముడై. (8)

ఎవ్వాని యాకార మీశ్వర౦బై, నామ

మో౦కార నాదమై యుజ్జ్వలి౦చు

ఎవ్వాని పదముల నెల్ల వేల్పులును సే

వి౦చి పూజి౦చి తరి౦చ గలరు

ఎవ్వాని దర్శి౦ప నెల్ల యోగీశ్వరుల్

జపతప యజ్ఞముల్ సలుపుచు౦ద్రు

ఎవ్వాని కరుణచే నెల్ల విశ్వమ్ములు

వర్ధిల్లు చు౦డును ప్రత్యహ౦బు

అట్టి శ౦భు౦డె యిచ్చటి క౦పె మమ్ము;

నీకు జామాత యగుట క౦గీకరి౦చె

కు౦భినీధర రాజ!  నీ  కూతు నిమ్మ

భాగ్యవ౦తుడ వీవయ్య వసుధ లోన

మేము పె౦డ్లిపెద్దలమయి మీ కడ కిటు

వచ్చితి" మని మునీ౦ద్రులు పలికి రపుడు. (9)