ఆంజనేయ శర్మ గారూ, మీ పద్యాలు బాగున్నవి. మొదటిపద్యం రెండవ పాదంలో గణదోషం. ‘పూలును పసుపును ధరించు...’ అనండి. ‘కాలమ్ముయె’ అనరాదు. ‘కాలమ్మే’ అంటే సరి. రెండవ పద్యం చివర ‘సత్యమె యౌరా/గదరా’ అనండి.
ఒక పె౦డ్లిలో ఇద్దరు ముత్తైదువలు స౦భాషి౦చుకొని యువతులకు స౦దేశ మిలా ఇస్తున్నారు. అమ్మాయిలూ! చక్కగా చీర. రవికె ధరి౦చి జడని౦డ మల్లెపూలు తురిమి లక్ష్మిదేవత వలె కనిపి౦చ౦డి.
అది యొక పె౦డ్లికార్య మట యన్నుల మిన్నల భాషణ౦ బిటుల్ మొదలయె “పట్టు చీరయును, పూలు జడన్ ధరియించి, మ౦గళ ప్రదముగ ను౦డగా వలయు భామిని మానినియై గృహ౦బులో న దిరుగు లక్ష్మి దేవత యన౦ దగు కాని యిదేమి కాల దు ర్వధియొ కదా యసహ్య మగు వేషము ఫ్యాష నట౦చు నె౦చుచున్ ముదితలు కొ౦త మ౦ దెగసి పోయి చరి౦తురు సిగ్గు లజ్జలన్ వదలుచు చూడు, చూడు మన వైపునకున్ జనుదె౦చు జవ్వనిన్ పెదవుల ర౦గు నద్దుకొని, బెత్తెడు మ౦దము సుద్ద రుద్ది, పె౦ జిదుగు కురుల్ భుజాల పయి చె౦పల మీదను వ్రేలుచు౦డ, ప య్యెద బరు వౌ నట౦చు ధరియి౦పక యే నడయాడు నక్కటా!
ఆడువారికెన్ని ఆభరణములున్న
రిప్లయితొలగించండిపట్టుచీరలెన్నొ కట్టుకున్న
కొప్పు లోన పూలు గొప్పగా యుండుగా
జ్యోతి నవ్య కృష్ణుఁ జూడు మఖిల
కృష్ణమోహన్ గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యం బాగున్నది.
‘గొప్పగా నుండుగా’ అనండి.
నీలిగగన మందు నెలరాజు వోలెను
రిప్లయితొలగించండిమగువ కురుల యందు మల్లెలొదిగె
కాంతివిరియు నట్టి కౌముదిచందమ్ము
పరిమళమ్ము చిందు విరులెయవియు
ఆంజనేయ శర్మ గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యం మనోహరంగా ఉంది.
పట్టు చీర కన్న పసిడి నగలకన్న
రిప్లయితొలగించండిమగువ గోరు నెపుడు మరుని వలపు
కురుల విరులు తురిమి కూరిమి గానుండు
పతిని పొంది నంత బ్రతుకు సుఖము
---------------------------
పట్టు చీరె గట్టి పసిడినగలు బెట్టి
విందు కేగ నెంచి విరులు తురిమి
వొంపు సొంపు జూపి వొయ్యార మొలికించి
కనుల విందు జేయు కలికి యనగ
రాజేశ్వరి అక్కయ్యా,
తొలగించండిమీ రెండు పద్యాలు బాగున్నవి.
మొదటి పద్యంలో ‘మగని వలపు’ కావాలి కాని ‘మరుని వలపు’ ఎందుకు?
రెండవ పద్యంలో మూడవపాదంలో ‘వొంపు, వొయ్యార’ మనడం గ్రామ్యం. ‘తురిమి| యొంపు సొంపు జూపి యొయ్యార మొలికించి’ అనండి.
పట్టు చీర కన్న పసిడి నగలకన్న
తొలగించండిమగువ గోరు నెపుడు మగని వలపు
కురుల విరులు తురిమి కూరిమి గానుండు
పతిని పొంది నంత బ్రతుకు సుఖము
-------------------------------------
పట్టు చీరె గట్టి పసిడినగలు బెట్టి
విందు కేగ నెంచి విరులు తురిమి
యొంపు సొంపు జూపి యొయ్యార మొలికించి
కనుల విందు జేయు కలికి యనగ
బొండు మల్లె జడను నిండుగా తురిమియు
రిప్లయితొలగించండిపట్టు చేలములవి యుట్టి పడగ
వలపు గొలిపి చెలుని పడతులిర్వురుగట్టి
కాళరాత్రి ముఖము కాంతురేల
శశికాంత్ మల్లప్ప గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యం బాగున్నది.
కొప్పులోని పూలె కోమలికందము
తొలగించండిపట్టుచీరెలున్న పసిడి యున్న
భారతీయపడతి భాగ్యంబు యిదియేను
ఇతరదేశ వనిత కిదియె లేదు
శుభోదయం !
రిప్లయితొలగించండితలనిండ పూదండ తరుణము నిదియె తరుణులు పెండ్లకు తరలుటకు మరి
కలలో నవచ్చెను కలకల యనుచు కమనీయ సుకుమార కావ్యవరులును
జలజల యనుచును జావళి గనగ జవ్వనులు మురిసె జలతారు యనగ
ఇలలోన కంటిని యీ తరువోజ యీ కుసుమములకు నివ్వవలె నని :)
సావేజిత
జిలేబి
జిలేబీ గారూ,
తొలగించండిమీ తరువోజ బాగుంది.
మొదటిపాదాన్ని ‘తలనిండ పూదండ దాల్చు తరుణము తరుణులు పెండ్లికి తరలు తరలెద రదియె’ అనండి. ‘కావ్యవరులు’...? ‘జలతారు+అనగ’ అన్నపుడు యడాగమం రాదు. ‘జలతా రనంగ’ అనండి.
శుభములెరుగ నట్టి శూన్య మాసము వెళ్లి
రిప్లయితొలగించండిమనువులాడ జనులు మనసు పడెడు
మాఘమాస వేళ మల్లెల పంటంట!
తరుణులు జడలోన తురిమెదరట!
గుండా వేంకట సుబ్బ సహదేవుడు గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యం బాగున్నది.
ఔరా ! తరువోజ అన్న పదం ఆంధ్రభారతి నిఘంటువు లో లేక పొవట మేమిటి ! మరీ హాశ్చర్యం గా ఉంది :)
రిప్లయితొలగించండిజిలేబి
నిజమే... ఆంధ్రభారతిలోనే కాదు, సూర్యారాయాంధ్ర నిఘంటువులోను దొరకలేదు. కారణం విచారించాలి.
తొలగించండిపట్టుచీరలు గట్టెమేలుగ పంకజూక్షులు జూడరే
రిప్లయితొలగించండిపెట్టె సొంపుగ మల్లెమాలలు ప్రీతితో తమకొప్పునన్
జట్టుగానిలుచుండె నచ్చట జావళీలను బాడుచున్
మట్టసంబగు వారిఁ జూడగ మత్తకోకిల వచ్చెనే!!!
శైలజ గారూ,
తొలగించండిమీ మత్తకోకిల బాగున్నది.
‘పెట్టె’ ఏకవచనం, అక్కడ కదురదు. ‘పెట్టి రింపుగ మల్లెమాలలు ప్రీతితో తమ కొప్పులన్’ అనండి.
జడలో బూలను జూడుము
రిప్లయితొలగించండిమెడనంతయు నాక్రమించి మీరెను సొబగు
ల్బ డతుల యందము నంతయు
నడయాడెడుజడలపైన నాట్యము జేసెన్
పోచిరాజు సుబ్బారావు గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యం బాగున్నది. అభినందనలు.
‘...యంద మ్మంతయు’ అనండి.
ఈ కామెంట్‌ను రచయిత తీసివేశారు.
రిప్లయితొలగించండిచెంగావి రంగు చీరను
తొలగించండిసింగారించె నొక వనిత సిగలో విరులన్
బంగారు చెలిమి తోడన్
శృంగారవతి చెలి నీలి చీర ధరింపన్
పోచిరాజు కామేశ్వర రావు గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యం సుందరంగా ఉన్నది.
పూజ్యులు శంకరయ్య గారికి వందనములు. ధన్యవాదములు.
తొలగించండి1.మగువ మెచ్చు నట్టి మల్లెపూవులివియె
రిప్లయితొలగించండిమరులు గొల్పు గాదె మగనినంచు
మురిపెమలర కట్టి ముడుచుకొని సిగలో
మురిసి పోవు చుండు ముదిత తాను.
2.పట్టు చీర గట్టి పసిడి నగలుదాల్చి
మల్లెపూలు పెట్టి మగని కొరకు
యెదురు చూడనట్టి యింతి యుండ దిలను
యనెడి మాట కాదు నతిశయోక్తి.
3.అటు తిరిగి యున్న నతివ జడను చూడ
జడను ముడిచి నట్టి జాజి పూలను
జూడ పరిమళమ్ము తోడ మరులు గొల్పి
మరుని నారి వోలె మదిని/మగని దోచు.
డా. బల్లూరి ఉమాదేవి గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యాలు బాగున్నవి.
రెండవ పద్యంలో ‘కొరకు| నెదురు చూడ... యుండదు భువి|ననెడి మాట...’ అనండి.
మూడవపద్యం మొదటిపాదంలో గణదోషం. ‘అటు తిరిగి నిలబడు నతివ...’ అనండి.
రెండవపాదంలో ‘పూలను’లో ను తొలగిస్తే గణదోషం తొలగుతుంది.
పట్టు చీర లాని పడతుక లిద్దరు
రిప్లయితొలగించండిమల్లెపూలు తురిమి మట్టసముగ
సంద్య వేళలోన చల్లని గాలిలో
వేచి యుండిరి నిజ విభుల కొరకు
ఆను: ధరించు
అన్నపరెడ్డి సత్యనారాయణ రెడ్డి గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యం బాగున్నది.
తాళియు మట్టెలు కుంకుమ
రిప్లయితొలగించండిపూలుయు పసుపు ధరించు పూబోణులనే
మేలుగ మన్నన సేసెడు
కాలమ్ముయె మారబోదు కలియుగమైనన్ .
తరుణుల యందము బెంచును
కురులందున తాముడిచిన కుసుమము లేగా
పరిమళమొలుకెడు విరులే
సరసుల మదిగెల్చు నంట సత్యమె నౌరా!
ఆంజనేయ శర్మ గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యాలు బాగున్నవి.
మొదటిపద్యం రెండవ పాదంలో గణదోషం. ‘పూలును పసుపును ధరించు...’ అనండి. ‘కాలమ్ముయె’ అనరాదు. ‘కాలమ్మే’ అంటే సరి.
రెండవ పద్యం చివర ‘సత్యమె యౌరా/గదరా’ అనండి.
చీర కట్టు తోడ శింగార మొలకింప
రిప్లయితొలగించండిపూల శోభ నందె వాలు జడలు
చెఱకు వింటి రేని చిత్తంబు రంజిల్ల
నిలచి యుండి రచట నెలత జంట!
పొన్నెకంటి సూర్యనారాయణ గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యం బాగున్నది.
‘సింగార’మును ‘శింగార’ మన్నారు.
జడన మల్లెలున్న జవ్వను లిరువురు
రిప్లయితొలగించండిమనసు దోచి నట్టి మరుని కొరకు
వేచి యుండి రచట వెన్నెల కాంతిలో
కామ రణము గోరి కాంక్ష తోడ
కామ కదన మాడ గత్తితొ పనియేమి?
రిప్లయితొలగించండిమగువ మనసు దోచు మల్లెలున్న
కురుల విరులు దురిమి కులుకులాడులు బిల్వ
కత్తి వదలి వచ్చె గదన మునకు
ఆంజనేయ శర్మ గారూ,
తొలగించండిమీ తాజా పద్యాలు బాగున్నవి.
‘జడను మల్లెలున్న’ అనండి.
భారతీయ వనిత బహురమ్య రీతుల
రిప్లయితొలగించండిచీర కట్టు విధమె చేర్చు ఘనత
సంప్రదాయ బద్ధ సారసాక్షుల జూడ
భరత మాత రూపు భవ్య చరిత !
పొన్నెకంటి సూర్యనారాయణ రావు గారూ,
తొలగించండిమీ తాజా పద్యం బాగున్నది.
పద్యరచన చీరల యందమా ?యిచట చేడియ లందమ?చూడ ముచ్చటౌ
రిప్లయితొలగించండిఓరగ చూపునన్ కురుల నూయల నూగెడి పువ్వులందమా?
చేరిన దారమున్ నడుగ జెప్పుట కౌనటె?చెంత నుండియిన్
ప్రేరణనింపు పట్టు విలువెంచని రీతి జవాబుచిత్రమే|
2.నవ్వెడిమోము దాచినను నవ్వుచు పువ్వులెరువ్వుభావనల్
సవ్వడి లేని సంస్కృతిని సాకుచుపట్టున చీరలెన్నియో
నివ్వెర బోవుటందమునునిల్పగ నీలియురంగు హంగులే
నెవ్వరి కైన మోజుగద నెంచగ యింతులకంతులందునన్.
3.పలుకక పారవశ్యమును బంచును జూడగ పట్టు చీరలే|
అలుగని మల్లెపూల పరిహాసమె ఆకురులందు గంధ మై
నిలిచెను కంటి చూపున –ననేకులు మెచ్చగ జంట నిల్వగా?
కలగన కావ్య సుందరులె| కాంతలదృశ్యము నర్దమాయెగా.
కె. ఈశ్వరప్ప గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యాలు బాగున్నవి.
కొన్ని టైపు దోషాలున్నవి.
గురుమూర్తి ఆచారి గారి పద్యం......
రిప్లయితొలగించండిఒక పె౦డ్లిలో ఇద్దరు ముత్తైదువలు స౦భాషి౦చుకొని యువతులకు స౦దేశ మిలా ఇస్తున్నారు.
అమ్మాయిలూ! చక్కగా చీర. రవికె ధరి౦చి జడని౦డ మల్లెపూలు తురిమి లక్ష్మిదేవత వలె కనిపి౦చ౦డి.
అది యొక పె౦డ్లికార్య మట యన్నుల మిన్నల భాషణ౦ బిటుల్
మొదలయె “పట్టు చీరయును, పూలు జడన్ ధరియించి, మ౦గళ
ప్రదముగ ను౦డగా వలయు భామిని మానినియై గృహ౦బులో
న దిరుగు లక్ష్మి దేవత యన౦ దగు కాని యిదేమి కాల దు
ర్వధియొ కదా యసహ్య మగు వేషము ఫ్యాష నట౦చు నె౦చుచున్
ముదితలు కొ౦త మ౦ దెగసి పోయి చరి౦తురు సిగ్గు లజ్జలన్
వదలుచు చూడు, చూడు మన వైపునకున్ జనుదె౦చు జవ్వనిన్
పెదవుల ర౦గు నద్దుకొని, బెత్తెడు మ౦దము సుద్ద రుద్ది, పె౦
జిదుగు కురుల్ భుజాల పయి చె౦పల మీదను వ్రేలుచు౦డ, ప
య్యెద బరు వౌ నట౦చు ధరియి౦పక యే నడయాడు నక్కటా!
{మానిని = మానవతి, మర్యాద గల స్త్రీ }
గురుమూర్తి ఆచారి గారూ,
తొలగించండిమీ పద్యం బాగున్నది.
ముద్దు గుమ్మ లేగె ముద్దులూరించుచు
రిప్లయితొలగించండిపట్టు చీర గట్టి పరవశాన
మల్లెపూలు దురిమి యుల్లముల్దోచిరి
మన్మథునికి కూడ మనసు చెదర
విద్వాన్ డాక్టర్ మూలె . విశ్రాంత తెలుగు పండితులు ప్రొద్దుటూరు