విన్నపము - ౨

విన్నపము
శ్రీమాన్ చిలుకమఱ్ఱి రామానుజాచార్యులు.
౨
నిఖిలమున్ లోన వెలుపల నిండియుండు
స్వామి! నీ సొమ్మెకా చరాచర మిదెల్ల!
యిచ్చవచ్చినటుల్ పరుగెత్తు చేను
దాని నిటు కొల్లగొట్టఁగఁ బూనినాఁడ!
నో దయాంభోధి! నాలోననుండి యీవ
యొసఁగు శక్తిని గాదె యీ యురుకులాట!
అణువణువు తీరుతీరుగ నదికి యదికి
యెవఁడు చేసిన చేత యీ వివిధసృష్టి?
ప్రాణ మెక్కించి, చైతన్య భవ్యకళలు
నించి యిన్నిన్ని యాట లాడించు నెవ్వఁ
డొక్క నీవు దక్క మఱెవ్వఁడోయి! యింత
తెలివి, యింతటి బలిమియు గల వలంతి?
వహహ! యెటు గనుఁగొన్న నీ మహిమ కాదె
చిత్ర చిత్ర గతుల విలసిల్లుచుండు!
నింతటి వెలుంగు గని లోనె యిర్లు క్రమ్మి
తెరపు రా దింత నిన్ను గుర్తెఱుఁగు కన్ను ||
“నేనె యత్నింతు సుఖియింతు నేన” యంచు
విఱ్ఱవీగుదుఁ గాని, నీ విధమె తలఁపఁ,
గలుషితము లీ దురభిమాన ఫలితములకు
నంటువడకనె యీవుందు వంతరమున,
నే నిటుల్ స్వామి విద్రోహ నీచబుద్ధిఁ
గోరుకొను మేలు కీడయి చేరుఁ దుదకు,
నెవరినో తిట్టి పోయుదు, నెవరిపైనొ
విఱుచుకొని పడుచుందు, లోఁ గెరలుచుందు,
నీసు పేరాస మోసము రోసమూని
చేయఁగల యన్ని దొసఁగులు చేయుచుందు,
నౌర! యెంతటి దౌర్జన్య, మౌర! యెంత
పాతక, మ్మిది యోచింపనైతి సుంత,
యో నిరంకుశ లోకేశ! యో ప్రచండ
శాసనోద్దండ! యో సర్వశక్తియుక్త!
నేఁడు నీజాడ సుంత చింతించినంత
గుండె దడదడ లాడుచు నుండె నయ్య!
యెట్టి కట్టిఁడి శిక్ష లెన్నెన్ని యుగము
లనుభవింపఁగ వలెనొ? యీ జనన మరణ
ఘోర చక్రములోఁ దగుల్కొని మఱెన్ని
యటమటఁపు మేను లెత్తి యల్లాడవలెనొ?
(రేపు మరికొంత....)