చమత్కార పద్యాలు – 216/20

త్రింశదర్థ పద్యరత్నము – పోకూరి కాశీపతి

ఆ.వె.

భూరి జఠర గురుఁడు నీరజాంబక భూతి

మహిత కరుఁ డహీన మణి కలాపుఁ

డలఘు సద్గణేశుఁ డగ్రగోపుఁడు మహా

మర్త్యసింహుఁ డేలు మనల నెపుడు.

20వ అర్థము – గరుడ స్మరణ        

                                                                          

భూరి జఠర గురుఁడు = బ్రహ్మయే తాతగా గలవాఁడును (బ్రహ్మ సంతతి యగు కశ్యపుని కొడుకు),

నీరజాంబక భూతి = కమలాక్షుఁడే యైశ్వర్యముగా గలవాఁడును (విష్ణుభక్తుఁడు),

మహిత కరుఁడు = ఘనతరమైన హస్తములు గలవాఁడును (ఇంద్రు నోడించి అమృతమును దెచ్చిన దోర్బలశాలి),

అహీన మణి కలాపుఁడు = సర్పరాజముల మణిసముదాయము గలవాఁడును (నాగుల పడగలు చప్పరించి యుమ్మివేసిన రత్నములు తన యింటినిండ ఉండును),

అలఘు సద్గణేశుఁడు = గొప్ప యొప్పులకుప్ప యగు ప్రభువైనవాఁడు (ఖగేశ్వరుఁడును),

అగ్ర గోపుఁడు = పైభాగమున భూభర్త యగు విష్ణువు గలవాఁడు (విష్ణువునకు వాహనము),

మహామర్త్యసింహుఁడు = మిక్కిలి దేవతా శ్రేష్ఠుడైనవాఁడును (అగు గరుడుఁడు),

మనలన్ = మనలను

ఎపుడున్ = నిరంతరము

ఏలు = రక్షించుగాక!