రావిపాటి లక్ష్మినారాయణ
రామాయణము-
సీ. అరివచ్చు నపుడైన (పరఁగు ఘూకకృతి క
లరుచు, నశ్వత్థామ)లకముఖభువి
జము లేసెఁ
గపులు దాశరథి సంగరమహి
(మాతులబలు నండచేతఁ; గృష్ణ)
ఘోరతనులఁ దితి
(కొడుకులఁ దమిఁ గూల్చె
నడఁచె ధృష్టద్యుమ్నుఁ) డంగదుఁడు
క్రూరగుణుని
సర్పరోముఁడన్ రాక్షసుఁ;
(గాలుపురికి నంపె ఘనుశిఖండి)
ఆ. గమనుఁ బోలు నీలుఁ డమర వృశ్చికరోము;
నగ్నివర్ణు
రాముఁ డణఁచె; మాత
లి రహిఁ దెచ్చిన
మఘవు రథ మెక్కె; నపహృ
తామృతుండు
నయ్యె నసురవిభుఁడు. (౧౧౮)
భారతము-
ఆ. పరఁగు ఘూకకృతి కలరుచు, నశ్వత్థామ
మాతులబలు నండచేతఁ;
గృష్ణ
కొడుకులఁ దమిఁ
గూల్చెనడఁచె ధృష్టద్యుమ్నుఁ
గాలుపురికి
నంపె ఘనుశిఖండి. (౧౧౮)
టీక- ఘూకకృతికి = గుడ్లగూబ పనికి (రా) (శత్రువున
కయిన దుశ్శకునమునకు); (రా) అశ్వత్థ = రావిచెట్టు,
అమలక = ఉసిరిక చెట్టు; సంగరమహిమ = యుద్ధప్రౌఢియందు; అతుల = సమానరహితుఁడు;
(భా) మాతుల = మేనమామ (కృపుడు); కృష్ణ = (రా) నల్లని, (భా) ద్రౌపదియొక్క,
తమి = (రా) కోరికతో, (భా) రాత్రియందు, ధృష్టద్యుమ్నున్ = దిట్టయైన సత్త్వము గలవానిని;
శిఖండిగమను = నెమలి నెక్కి పోవువాఁడు (కుమారస్వామి);
మఘవు = ఇంద్రుని.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి