రవీంద్రుని గీతాంజలి - 20

రవీంద్రుని గీతాంజలి

తెనుఁగు సేత

శ్రీమాన్ చిలుకమఱ్ఱి రామానుజాచార్యులు

20

ON the day when the lotus bloomed,
alas, my mind was straying, and I knew
it not. My basket was empty and the
flower remained unheeded.

Only now and again a sadness fell
upon me, and I started up from my
dream and felt a sweet trace of a strange
fragrance in the south wind.

That vague sweetness made my heart
ache with longing and it seemed to me
that it was the eager breath of the
summer seeking for its completion.

I knew not then that it was so near,
that it was mine, and that this perfect
sweetness had blossomed in the depth
of my own heart

చిలుకమఱ్ఱి రామానుజాచార్యుల అనువాదం.....

మొగ్గ లెన్నడు సడలించె ముసుఁగు? తమ్మి
విరు లి వెన్నడు నిండార విప్పువారె?
జాడయే సుంత తెలియ దానాడు నాకు,
నెందుఁ గ్రుమ్మరుచుండెనో డెంద మకట!
వట్టి దై యుండెఁ బువ్వుల బుట్టి, తలఁపు
వాల దెవనికి మరుగైన పూలమీద ||

అప్పు డప్పుడు నా కెదో చెప్పరాని
వ్యాకులత పైఁబయిం గ్రమ్మి వచ్చుచుండు,
నొక్క కలవోలెఁ గాంచి యే నులికిపడుచు
దిగ్గురని లేతు, నపుడె యేతెంచు నట్టి
దక్షిణానిల మందు మంద మధురంపుఁ
బరిమళాభాస మెదియొ చొప్పడఁ గడంగు ||

ఆ యనిర్వాచ్య మధురిమ యంది నంత
హృదయవేదన తొలఁగి యపేక్ష కలిగె
ఒక యపూర్వ నిశ్వాసము సకలజగతి
నల వసంతుఁడు నింపినయట్లు దోచె ||

ఇంతగా దూరమే లేని దేమి యిద్ది?
యౌర! యిది నాదు నిట్టూర్పు యయ్యె నేమి?
దీని నిండారు తీపి నా మానసంపు
లోతు పూదోట కుసుమగుళుచ్ఛములుగ
విప్పుకొను నేమి? యప్పు డీ విధమె యెఱుఁగ ||