పోతన గారి భాగవతములో భక్తిరసముతో కూడిన ఒక సీసపద్యము :
"కమలాక్షు నర్చించు కరములు కరములు .. .. .."ఇటువంటి భావముతోనే శంకరాచార్యుల వారి శివానందలహరిలో ఒక చిన్న ఆర్యావృత్త మున్నది. ఆ శ్లోకమును చూడండి.
సా రసనా, తే నయనే,
తావేవ కరౌ, స యేవ కృతకృత్యః
యా యే యౌ యో భర్గం
వదతీక్షేతే సదార్చతః స్మరతి.
తాత్పర్యము - ఈశ్వరుని ఎల్లప్పుడు చెప్పునది నాలుక, చూచేవి కళ్ళు, అర్చించేవి చేతులు, స్మరించువాడు కృతకృత్యుడు.
చూచేరా ఎంత చిన్న పద్యములోఎంత పెద్ద భావము ఇమిడ్చబడినదో ...
ఇది క్రమాలంకారము వలన సాధ్యమయినది.
స్వస్తి!
శ్రీ పండిత నేమాని రామజోగి సన్యాసి రావు గారు
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి