శ్రద్ధాంజలి!

శ్రద్ధాంజలి!

సుకవి, యధ్యాత్మ రామాయణ కృతికర్త,
మాన్యగురుదేవుఁడైన నేమాని రామ
జోగి సన్యాసి రావుకు శోకతప్త
మైన హృదయ మర్పించు శ్రద్ధాంజలి యిది! .... (కంది శంకరయ్య)

నేమాని పండితార్యులు

భూమిని విడి వాడిపోని పూవై సీతా

రాముల పదముల వ్రాలగ

నేమో దివికేగి నారు యీ దిన మయ్యో ! .... (మిస్సన్న)
 

ఆమని ఛందోవనమున

రాముని సద్భక్తివెలయ రసకవి పదవిన్
 సామ నిగమముల జేరిన
 నేమాని వినీతగుణము నీకాశముగా ... (యం.ఆర్. చంద్రమౌళి)

 పండిత నేమానీ వా
 రుండును మన మనసులందు నున్నతులై యీ
 గుండెలు బరువెక్కెను మన
 కండగ సలహాలనిచ్చు కవివరు గొరతన్ .... (చంద్రమౌళి సూర్యనారాయణ)

 నే మాని యొరుల కిచ్చుట
 యేమాకున్నట్టి చిత్తవృత్తిగ తెలిపే
 నేమాని రామజోగికి
 నేమిత్తును దాచుకొందు హృదయమునందున్!! .... ("అష్టావధాని" రాంభట్ల పార్వతీశ్వర శర్మ)

 సీ.
 శంకరాభరణ సత్సాహితీ కవిగణ
    స్ఖాలిత్య సవరణఁ జేసినావు;
 స్వయముగా నెన్నియో సత్పూరణమ్ములఁ
    జేసి, కీర్తినిఁ బ్రతిష్ఠించినావు;
 తపసివై యష్టావధానమ్ములనుఁ జేసి,
    తెలుఁగు కవుల లోటుఁ దీర్చినావు;
 రమణమై యధ్యాత్మ రామాయణమ్మునుఁ
    దెలుఁగు భాషనుఁ దీర్చిదిద్దినావు;
 తే.గీ.
 ఇట్టి వైశిష్ట్య గురుమూర్తి వీవు మమ్ము
 నేఁడు విడనాడి, కైవల్య నిధినిఁ గోరి,
 స్వర్గమేగిన నేమాని పండితార్య!
 మృడుఁడు మీ యాత్మకిల శాంతి నిడునుఁ గాత! .... (గుండు మధుసూదన్)

అన్న ! నేమాని రామన్న ! మొన్న నీవు
దైవసన్నిధి దెలిసితో భావ మందు ,
మాకు నాశీస్సు లొసగవే మమత పొసగ !
కరుణ పంచగ సాటియే యొరులు నీకు ?  ... (గన్నవరపు నరసింహ మూర్తి)

నేమాని వారి రోగ
మ్మేమానియె రాగలరని మేమనుకొనగా 
రామా ! నీ సన్నిధికే
ప్రేమారగ రచన జేయ పిలచితివా ! హా ! .... (గోలి హనుమచ్ఛాస్త్రి)

“మీరల కివె దీవెన” లని
కోరక దయఁ గురిసినపుడు గురుదేవులకున్
ప్రారబ్ధకర్మశేషము
తీరినదని నేరని కృశధిషణుఁడ నైతిన్.

“ఇది నేయార్థము”, “నేఁ డీ
యది ఛందోభంగము”, “ఇది యద్భుతగతి కా
స్పద” మంచును శిష్యుల కొ
ప్పిదముల నేర్పు గురుదేవ! వీడితె మమ్మున్.

“నిండు మనంబు నవ్యనవనీతసమానము; పల్కు దారుణా
ఖండలశస్త్రతుల్యము జగన్నుతవిప్రుల” కంచు నన్నయా
ర్యుండు వచించెఁ గొంత విదితోత్తరమైన భవత్స్వభావమున్;
మెండుగ నోచినార మది మీ వచనావళి మించుఁ గాంచగన్.

పనిచిరి కరుణామృతమును
వినిచిరి కవితామృతమును విబుధుల కొఱకై
మనిచిరి సీతారామ క
థను శరణాగతుల మార్గదర్శన మొప్పన్.

భవ మింక లేని పదమున
భవు సన్నిధి పెన్నిధి మెయి పరమం బగు మీ
కవితావైభవ మలరుచు
నవిరతమును నోముఁ గాత మాచార్య! మమున్.  (ఏల్చూరి మురళీధరరావు)

లేవులేవాయెయికమాకు లేవునీవు
యెచటికేగితినీవార్య!యిచటనుండి
రమ్ము మాకొఱ కొకసారి రామజోగి!
శంకరాభరణ గురువ!శర్మ!మీరు. ... (పోచిరాజు సుబ్బారావు)

 ఏమరు పాటును సైతము
మోమాటము లేక దిద్ది మోదము గూర్చే
నేమాని పండితార్యుల
రామైక్యము నోట మాట రానీయదదే! ... (గుండా వేంకట సహదేవుడు)


అష్టావధానమ్ములతిమనోహరముగ
....... వెలయించినట్టి ప్రావీణ్యయుతులు
పద్యవిద్యావైభవమునెల్ల జగతిన
....... వ్యాపింపజేసిన ప్రథితకవులు
నధ్యాత్మరామాయణాది కావ్యంబుల
....... సృజియించినట్టి సంస్థితుఁడవీవు
భావికవులకెల్ల ప్రామాణికమ్ముగా
....... భావింపదగిన విభ్రాజితుండు

శంకరాభరణమ్మున సంశయములఁ
దొలఁగజేయుచు జ్ఞానమ్ము కలుఁగజేసె !!
పండితోత్తమనేమాని వర్య మీదు
యాత్మ శాంతిని పొందగానభిలషింతు. ... (సంపత్ కుమార్ శాస్త్రి) 


పండిత నేమానీ తమ
రండగ నుండగ కవితల నానందముగా
దండిగ వ్రాసితి మిచ్చన్
చండిక పతి చేరినావ సత్కవి చంద్రా! ... (అన్నపరెడ్డి సత్యనారాయణ రెడ్డి)


గురు పండిత నేమానీ!
యరిగితవా యింతలోనె యమరాలయమున్
మరవము మా గుండెలలో
నిరతము నీవుందు వయ్య నిర్మల హృదయా !

పద్యములను సవరించుచు
హృద్యముగను వ్రాయునటుల హిత సూచనలన్
ఆద్యాంతము చేసిన మా
సద్యోత కవీంద్ర జేతు సన్నుతి మదిలో .... (గండూరి లక్ష్మినారాయణ)


తప్పు లొచ్చిన యొప్పని తత్వవేత్త
తెలుగు కవులను వెలిగించు దివ్య జ్యోతి
శంక రాభరణమ్మున శంఖజమ్ము
రామ సన్నిధి చేరెనా! రామజోగి!
వంద నమ్మిదె నేమాని పండి తార్య! ... (శైలజ)