రవీంద్రుని గీతాంజలి - 42

రవీంద్రుని గీతాంజలి

తెనుఁగు సేత

శ్రీమాన్ చిలుకమఱ్ఱి రామానుజాచార్యులు

42

EARLY in the day it was whispered that
we should sail in a boat, only thou and
I, and never a soul in the world would
know of this our pilgrimage to no
country and to no end.

In that shoreless ocean, at thy silently
listening smile my songs would swell
in melodies, free as waves, free from all
bondage of words.

Is the time not come yet ? Are there
works still to do ? Lo, the evening
has come down upon the shore and in
the fading light the seabirds come
flying to their nests.

Who knows when the chains will be
off, and the boat, like the last glimmer
of sunset, vanish into the night ?

చిలుకమఱ్ఱి రామానుజాచార్యుల అనువాదము.....

ఏకతంబందుఁ గేవల మీవు నేనె
కలిసి యనుకొనినారముకాదె మున్ను,
“ఒక్క నావనె యిరువుర మెక్కి జలధి
పయిని బయనింపఁగల మిచ్చ వచ్చినట్లు,
దెస యెదో? మనయాత్ర యే దీవికడకొ?
తెలియ దెవనికి ముజ్జగంబుల” నటంచుఁ
గలిసి యనుకొనినారము గాదె మున్ను ||

“ఆ యపారపయోధిఁ దూగాడు పడవ
లోన ముసిముసినవ్వున మౌన మూని
యీవు నా తేటగీతి నాలించువేళ
నెట్టి పదబంధనమ్ములఁ గట్టు వడక
కేవలస్వరలహరియై కెరటములను
బోలి స్వచ్ఛందగానము పొంగు” నంచుఁ
గలసి యనుకొనినారము గాదె మున్ను ||

ఇంక యవ్వేళ రాలేదొ? యిప్పటికిని
మిగిలెనో యేను జేయఁగఁ దగిన దేదొ? ||

కను మదే సంజ దిగివచ్చెఁ గడలి దరికిఁ
గనుమసక వెల్గులోన సాగరవిహారు
లౌ పులుంగులు రెక్క లల్లార్చు చవిగొ
పోవుచున్నవి తమగూండ్ల త్రోవ బట్టి ||

ఈవు లంగరు గొలుసిది యెత్తు టెపుడొ?
క్రుంకిపోయెడి సూర్యుని కొసవెలుంగు
పగిది రాతిరితరి మన పడవ గూడ
నేరి కంటను బడకయె వారి విహృతి
సలుపఁ బయనించు టెప్పుడొ? తెలియు నెవఁడు? ||