రావిపాటి లక్ష్మినారాయణ
రామాయణము-
సీ. హరులఁ జెవుల పట్టి యాడించె రవిజుచే
ముక్కు గోల్పడె; వచ్చి పోరెఁ బోలి
నిండుచెర్వుఁ
గలంచు (దండిగజము, గూడి
కొండగతి భగద)క్షుండు మేటి
ఘోరశరీరుండు
కుంభకర్ణుండు మ
(త్తుఁడు నరవరుచేతఁ బడె; బలుఁ డభి)
మానియు వీరుండు
(మన్యుఁడు రిపులోక
మహితపద్మవ్యూహ)మదకరియయి
గీ. తనరు దేవాంతకుని నరాంతకుని హనుమ
యును ఋషభుఁడు
మహాపార్శ్వుని నడచి రతి
కాయుఁడు గురుయుద్ధ(ముననఁ
గాల మొనరి
చెను బెనఁగుచు)
లక్ష్మణుచేత; దనుజవిభుఁడు. (౧౦౭)
భారతము-
ఆ. దండిగజముఁ గూడి కొండగతి భగద
త్తుఁడు నరవరుచేతఁ
బడె, బలుఁ డభి
మన్యుఁడు రిపులోక
మహిత పద్మవ్యూహ
ముననుఁ గాల
మొనరిచెను బెనఁగుచు. (౧౦౭)
టీక- హరుల = (రా) కపులను; (రా) భగ = శక్తియందు; దక్షుండు = ప్రవీణుఁడు; నరవరుచేత = (రా) రామునిచేత,
(భా) అర్జునునిచేత; మన్యుఁడు =
(రా) కోపి; (రా) పద్మవ్యూహ = తామరగుంపునకు (రామాయణమున
క్రింది పద్యమునకు కన్వయము)
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి